دانلود تحقیق با موضوع آثار تاريخي قزوين،
در قالب word و در 73 صفحه، قابل ویرایش، شامل:
تاريخ و جغرافياي تاريخي قزوين
شهر قزوين
تقسيمات اداري- سياسي
نقش مسجد در فرهنگ اسلامي
مسجد جامع كبير
مسجد جامع قزوين
ايوان هاي مسجد
ايوان و رواق هاي مسجد
درهاي مسجد
هارونيه
مقصورة خمار ناشي يا طاق جعفري
عرقچين
بنايي عرقچين
هنر ايينه كاري معماري ايران ساختمان با اجزا مصالح سنتي
گچ بري مسجد
ارمغان ايران به جهان معماري
رنگ در مساجد
رنگ سفيد
رنگ آبي
رنگ لاجوردي
رنگ قرمز
رنگ زرد
رنگ سبز
رنگ فيروزه‌يي
رمزپردازي در مسجد
حسينيه اميني ها
حسينيه اميني ها
تالار حسينيه
موزة حسينه اميني ها
عمارت كاخ چهل ستون
سردر عالي قاپو
موزه چهل ستون
قوس نيم دايره
ترسيم قوس نيم دايره
منابع مورد استفاده
مقدمه تحقیق:
سپاس پروردگار را كه انسان را از خاك بي جان آفريد و به او نطق و بيان عطا فرمود. به انسان نوشتن آموخت تا او بتواند ميوه بستان انديشه هاي خود را به كام مشتاقانش بچپشاند و نغمه هاي جانبخش وجود را به گوش آيندگان برساند.
سرزمين قزوين با پيشينه اي در عرصه هاي علم، فرهنگ، انديشه و داراي قدمتي ديرينه است و نشانه هاي تمدن 9000 سال پيش از ميلاد را در خود نهان دارد كه با پيدايش اسلام در ايران موقعيت و اهميت به سزایي يافت و مهد پرورش علوم اسلامي از جمله حديث، تغيير فلسفه، عرفان، كلام فقه، نجوم و ادب قرار گرفت و تا عصر حاضر اين روند ادامه يافت.
ظهور چهره هاي نامداري هم چون، ميرزا حسين خان سهپسالار قزويني «صدراعظم»، يسد اشراف الدين حسيني قزويني « نسيم شمال»، عارف قزويني، علي اكبر دهمزا، علامه محمد قزويني. حجت الاسلام سيد علي اكبر ابوترايي، شهيدان محمد علي رجايي و عباس بابايي و .. در اين خطه به چشم مي‌خورد كه از تاريخ و فرهنگ ايران اسلامي حكايت مي‌كند.
يورش بي امان تمدن پر زرق و برق ظاهر فريب ابزار و وسايل و تكنولوژي جديد، موجب جلب توجه اذهان و افكار كساني خواهد شد كه بيشتر به گذراندن زندگي مشغولند و كمتر به حقيقت آن مي‌انديشند. در پي اين هياهو و جنجال تبليغاتي، فرهنگ بي ريشه و دنيا گرامي غربي به شيوه هاي نوين و جذابيتی كاذب، جاي فرهنگ مذهبي ملي مردم را مي‌گيرد كه از پيشينه درخشان و هدفدار پدران خويش آگاهي مي‌داشتند. شايد با درايت و شكيبايي هنرمندان، اين هياهوي بي معنا را به هيچ مي‌انگاشتند و صراحت حيات را مي‌پيمودند و پرچم پر افتخار پدرشان را دست به دست تا بي نهايت زندگي، دليل راهشان مي‌كردند. بي شك اثر ملتي بدانند كه اجدادشان طالايه دار فرهنگ انساني و پيش قرلولان تمدني سالم و صالح بودند. با نازدنگي و بالندگي ديگري به زندگي و دنيا مي‌نگريستند و البته كه خفتگان ظلمت شب رهروان طليعه را صواب را نمي يابند.
نسل جديد، نسلي كه نتواند فرزندان كيستند و خود را و فرهنگ خود را نشناسند بي گمان به ورطة گرامي فرهنگي نزديک ترند، ما بر سر آن نيستيم كه تعجب جاهلي آباء و اجدادي را زنده كنيم كه هرگز چنين مباد بلكه منادب آنیم كه وظيفة همة كساني كه آيندة فرجام و تمدن بيگانه را مي‌دانند و مي‌شناسند يك دل و صادقانه از هر آن چه هدايتي نبايد، رسالتي بر دوش دارند و هم امروز ها جلو اين شبيخون بي هويتي و واماندگي را گرفت كه فردا دير است…
